Geen wierook, geen mirre
Maar wel goud
Het hoogste karaats goud
onder onze kerstboom

Het goudklompje van 5 maanden 
kwijlt lekker op de zojuist 
kapotgevallen kerstbal
die door het goud van bijna 3
uit de boom gestoten is

Net naast de kerstboom staat het wasrek
Omdat de was beneden nou eenmaal sneller droogt
en meer kans maakt om te worden opgevouwen

Achter het wasrek, onder het lichtgevende
kerststalletje van de AlbertHeijn
staan de boeken van goudklompje groot
weggepropt
Omdat het nogal lastig
netjes stapelen is
wanneer je een baby op je arm hebt

Als je eerlijk kijkt
zou er wel weer eens gestofzuigd mogen worden
Zeker nu goudklompje klein
zichzelf achteruit schuift
over de vieze kamervloer

Ik moet mezelf toegeven
(wanneer ik in het meest kostbare slaapuur
nog even beneden zit in de stilte):
Het is chaos ten top

Maar 

Wat ben ik dankbaar
Voor ons goud
Voor ons gezin
Zelfs voor de chaos op dit uur
Want wat weet ik nog goed 
hoe het was toen ik dit niet had
Van de tijd van alleen onder een mini-kerstboompje
en niet weten of ik me ooit samen zou voelen
Ooit samen zou zijn
De tijd dat de feestdagen benadrukten 
de eenzaamheid
die er eigenlijk ook zonder feestdagen zo dagelijks bestond

Nu in corona-tijd
denk ik nog wat meer aan mensen
die om wat voor reden ook
geen goud om zich heen hebben
Of geen samengevoel

Wat wens ik dat er drie koningen zouden zijn
Die met precies het juiste 
zomaar door een ster gestuurd 
bij ieder die zich eenzaam voelt 
voor de deur zou staan 
Om te verkondigen dat deze tijd
voorbij gaat zijn
En dat voor iedereen het goud aanbreekt 
in welke vorm dan ook
Ja dat wens ik 

Met een hart vol dankbaarheid
aai ik de goudklompjes onder mijn kerstboom
nog even extra over hun bol
Dank dat jullie er zijn ♥️