Het ging niet meer
Echt niet meer
Opper dan op
Stuk, leeg, stil

Een kindje komt als het er klaar voor is
Dat geloof predik ik
Niet ingrijpen
Niet inleiden
Niet sturen
-Voor zover mogelijk-
Het kindje is wat telt 
Het enige dat telt 

Maar het ging niet
Ik kon het niet
Niet meer
Mijn lijf niet
Zelfs mijn hoofd niet
Op
Leger dan leeg
Niet slapen, wel pijn
Te moe om te huilen 
Te moe om tijd te rekken

En ik rekte 
Niks opwekken bij 39
Niks inleiden bij 40
Geen keizersnede bij 40,3
Tot ik knakte 
Knak 
Op, leeg, stil
Mijn rug zei nee
Mijn mond zei niks meer

Ze namen me op
En ik wilde niets liever dan dat
Bij 41 kwam
de geplande 
keizersnede 
En daar was hij
Mijn zoon 
Uit mijn lijf
In mijn armen
Wat een dankbaarheid